Лор-хирург: Елімізде микротия және атрезия диагнозымен 700 бала тіркеуде тұр
Нұр-Сұлтан, BAQ.KZ. «Микротия және атрезия» қоғамдық бірлестігінің төрайымы Малика Сұлтанның құлағы естімейтін балаларға қатысты талап-тілектері мен сұрақтарына PhD, жоғары санаттағы лор-хирург Айгүл Медеуова жауап берді. Малика Сұлтан ата-аналармен бірлесіп жазған хатын әлеуметтік желілерге жариялаған болатын.
-Айгүл Рахманқызы, «Микротия және атрезия» қоғамдық бірлестігінің төрайымы Малика Сұлтан құлағы естімейтін балаларды біржақты және екіжақты мүкісі бар деп бөліп, алаламай, мемлекет оларды жаппай шетелге емделуге жіберсін деп хат жазыпты. Лор-хирург ретінде сіз не дейсіз?
-Екі құлағы естімейтін бала мен бір құлағында кемістігі бар баланың айырмашылығы жер мен көктей. Екі диагноздың ауыртпалығы да екі түрлі. Адам жалғыз құлақпен дыбысты естіп, сөйлейді. Мұндай балалар жалпыға арналған балабақша, мектепке барады. Ал екі құлағы да кем туғандардың жағдайы қиындау. Ешқандай дәрігер олардың есту қабілетін толық орнына келтіріп бере алмайды. Осыны түсіну керек.
-Бұл балалар міндетті түрде шекара асу керек пе? Малика Сұлтан сұрап отырған үндістандық хирург Ашеш Бхумкарға шынымен де мұқтажбыз ба?
-Елімізде отандық, шетелдік дәрігерлер 2017 жылдан бастап 35 балаға операция жасаған. Мен осы балалардың отадан кейінгі жағдайын сараптадым. Астанадағы Ана мен бала орталығында Үндістаннан келген хирург Ашеш Бхумкар біржақты естімейтін балаларға құлақ қалқаншасын орнатып, кіре берісін ойып берген. Бұл операцияның лорға еш қатысы жоқ, ол косметикалық отаға жатады. Сондықтан Бхумкардың қолы тиген балалардың құлағы бірден жақсы естіп кетті деп айта алмаймыз. Шетелдік хирург науқастың құлақ қалқанын қалпына келтіріп, есту жолын ашып және ортан құлақты тексеруі тиіс болған. Жоспарлы операция 90 пайызға орындалмады, яғни, нәтижесі де жоқ. Ал көрсеткен мәліметтері жалған. Енді өзіңіз ойлаңыз, бізге бұл керек не? Ашеш Бхумкарды Малика Сұлтан ата-аналармен бірлесіп шақыртқан. Алматыға да ресейлік хирург, прфессор Хасан Диапты алдырдық. Ол екі құлағы да естімейтін 8 балаға ота жасады. Үшеуінің протезі түсіп қалды, тері қабылдамады. Үшеуі телефонның даусын естіп, атын атағанда бет бұрып қарайтын жағдайға жетті. Ата-аналары соған да қуанып жүр. Бірақ науқастардың есту қабілеті біз ойлағандай толық ашылмады. Сондай-ақ, Денсаулық сақтау министрілгі Аменгелді Ержігіт деген баланы Америкаға жіберіп, операция жасатқан. АҚШ-та бір құлаққа ота 85 мың доллар тұрады. Тағы бірнеше ата-ана демеушілердің көмегімен балаларын Америкаға алып барған. Бір баланың ғана есту қабілеті қалпына келді деп естідік. Бірақ оған қағаз жүзінде нақты дәлел жоқ. Қорыта айтқанда, шекара асып немесе шетелден дәрігер алдырып операция жасатқан 35 баланың ешқайсының толық есту қабілеті ашылмаған. Еуропалық дәрігерлер мұндай операциядан көбіне бас тартады. Себебі, нәтижесі өте төмен.
-Сонда бұл балалар не істеу керек, өмір бойы мүгедек болып қала ма?
-Жалпы, құлағы естімейтін кез келген балаға операция жасауға болмайды. Терең талдаудан кейін ғана шешім қабылдаймыз. Мысалы, біржақты мүкісі барларға отаның қажеті жоқ. Олар естиді, сөйлейді. Ал құлақ қалқаншасын отандық пластикалық хирургтар қалпына келтіріп береді. Ол үшін шу шығарудың қажеті жоқ. Ал екі құлағы да есітмейтіндерге мектеп жасына дейін импланттау керек. Елімізде микротия және атрезия диагнозымен 700 бала тіркеуде тұр. Көбі ұл бала. Олардың 12-нің екі құлағы да естімейді, қалқаншасы жоқ. Мұндай ұл мен қызға шұғыл есту құрылғысын орнату қажет. Денсаулық сақтау министрлігінен жыл соңына дейін 5 балаға имплантация жасауға квота бөлуді сұрадық. Бір имплантация 3 миллион 600 мың теңге тұрады. Бұл құрылғы, операция мен еміне жұмсалатын шығын.